โรเบิร์ต วอลโพล

รอเบิร์ต วอลโพล เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด (อังกฤษ: Robert Walpole, 1st Earl of Orford) หรือเป็นที่รู้จักกันในนาม เซอร์ รอเบิร์ต วอลโพล เป็นรัฐบุรุษและนักการเมืองชาวอังกฤษผู้ถือว่าเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกโดยพฤตินัย และยังถือเป็นนายกรัฐมนตรีที่ครองตำแหน่งยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ เขาเป็นหนึ่งในนักการเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษ เขาได้รับเลือกตั้งเข้าไปในสภาในปี 1701 ในฐานะสมาชิกพรรควิก และได้ดำรงตำแหน่งสำคัญหลายตำแหน่ง เนื่องจากเขาเป็นพวกผู้ดีจากนอกกรุง ดังนั้นเขาจึงมองหาฐานการเมืองจากนอกกรุงเป็นหลัก

วอลโพลเกิดที่หมู่บ้านโฮตัน มณฑลนอร์ฟอล์ก ในปี 1676 เป็นบุตรคนที่ห้าในจำนวน 19 คนของพันเอกรอเบิร์ต วอลโพล ผู้ดีนอกกรุงและผู้แทนจากพรรควิกในสภาสามัญชน ส่วนมารดาคือแมรี วอลโพล บุตรีและทายาทของเซอร์จี ออฟเฟรย เบร์เวลล์ ในวัยเด็กเขาเข้าศึกษาที่โรงเรียนเอกชนในหมู่บ้านเมสซิงแฮมในนอร์ฟอล์ก และในปี 1690 ก็เข้าศึกษาต่อในวิทยาลัยอีตันซึ่งที่นั่นเขาได้รับคำกล่าวว่าเป็น "นักเรียนที่ยอดเยี่ยม" เขาออกจากอีตันในเดือนเมษายน 1696 และเข้าสมัครเรียนต่อที่คิงส์คอลเลจน์แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ในเดือนพฤษภาคม 1698 เขาออกจากคิงส์คอลเลจน์เพื่อกลับบ้านไปช่วยบิดาบริหารและจัดการทรัพย์สินของครอบครัวแทนพี่ชายที่พึ่งเสียชีวิตไป เขาเคยมีความคิดที่จะอุทิศตนสู่ศาสนา แต่เนื่องจากกลายเป็นบุตรชายคนโตและทายาทลำดับแรกของครอบครัว ทำให้เขาต้องล้มเลิกความคิดนั้นไป จนกระทั่งในเดือนพฤศจิกายน 1700 บิดาของเขาก็ถึงแก่กรรม และเขากลายเป็นหัวหน้าครอบครัว จากเอกสารที่เขียนด้วยลายมือของบิดา ระบุว่าครอบครัววอลโพลมีคฤหาสน์ถึง 9 หลังในนอร์ฟอล์ก และอีกหลังในซัฟฟอล์ก